Zo. Eindexamen afgerond (diploma-uitreiking gaat nog komen) en toen een lange, lege zomer gehad. Want een zomer zonder cursussen of tournees is behoorlijk gek! Gelukkig kon afgelopen week wel het Nederlands Symfonie Project plaatsvinden, waarmee we Beethoven 8, Schumann pianoconcert in a-klein (solist: Thomas Beijer) en Don Giovanni's ouverture van Mozart repeteerden. Het gevoel weer na maanden in een orkest te spelen (op afstand uiteraard) was fantastisch! Gelukkig sloten we de week af met een echt concert in het Amphion te Doetinchem, waar beperkt publiek aanwezig mocht zijn. Een geweldige avond - ook voor het publiek was het lang geleden weer in een theater te zijn. Het spelen met zoveel afstand om je heen (om fluitisten moet er twee meter afstand ivm verspreiding aerosolen) was zeker even wennen: contact maken met je buurman of -vrouw is lastiger, en ook goed samenspel heeft extra werk nodig.
Normaal kun je je fluitcollega's in het orkest (en trouwens ook de gehele houtsectie) beter horen en is het samen spelen en bewegen op de muziek vanzelfsprekend. Nu zit je verder uit elkaar, waardoor je echt even moet wennen aan het 'verre' geluid van je buurman/-vrouw. Maar alles went en uiteindelijk is het best fijn spelen! Het heeft ook zo z'n voordelen, hoor: normaal zit je als fluitiste zo dicht naast elkaar, dat het uiteinde van de fluit van je buur voor je eigen bladmuziek beweegt...nu hadden we meer ruimte dan ooit ervoor! ;-)
Gelukkig spelen we dit programma 13 september 2020 nog een keer ter gelegenheid van het festival 'Klassiek op het Amstelveld'. Wederom te beluisteren op livestream. Ook begin ik in september aan de Master of Music aan het HKU Utrechts Conservatorium. Ik heb er zin in! Hopelijk met zoveel mogelijk lessen 'in het echt'. Daarnaast ben ik aangesteld als docent dwarsfluit aan de Musikschule Nordhorn, Duitsland. Hier hoop ik de leerlingen met veel plezier les te gaan geven en kan ik mijn Duits flink bijspijkeren!
Tot de volgende post!
Comments